Ach ja, oud en nieuw. Vroeger was….
Vroeger kon je nog zelf je eindtijd invullen op een blaadje. En heeft ooit iemand daar een snellere tijd dan gelopen ingevuld? Ik denk het niet. Charmant was het in iedergeval wel. Net zoals het papiertje zelf dat je gedurende het lopen moest proberen droog te houden. En alleen ter plekke inschrijven.

Nu konden we vooraf inschrijven en de tijden werden elektronisch vastgelegd: ook dit leuke evenement gaat met z’n tijd mee.
Of het door de vernieuwingen kwam weet ik niet, maar de start liet wel bijna een kwartier op zich wachten. Toch enige vertraging bij de administratie?

Voor ons maakte het niet uit. Met ruim 20 aanwezige leden leek het gewoon een zaterdagochtend-training. Aangevuld met oud-leden en andere bekenden was het een gezellige start.

(hier staat een mooi filmpje)

Al sinds het begin van deze eeuw ga ik met Piet op 2e Kerstdag naar Opmeer voor de kerstcross: 10 km over weilanden. Ieder jaar hetzelfde en toch ieder jaar anders. Dat kom voornamelijk door de weersomstandigheden. We hebben alles wel gehad: sneeuw, ijsel, warm, koud, droog en nat. En vooral veel blubber, heel veel blubber.
Ieder jaar hetzelfde, dat geeft vastigheid en houvast aan het leven. Het was dit jaar dan ook wel even slikken toen we vernamen dat het parcours vernieuwd was. In plaats van 1 grote ronde was het nu 2 kleinere rondes – leuk voor het publiek. Voor ons maakte het uiteindelijk toch niet veel uit, het ene weiland verschilt niet veel van het andere. Menig koe zal dat beamen.
De weersomstandigheden waren wat saai, geen zonnetje, niet echt koud, beetje mistig – we hebben het extremer meegemaakt.
Maar de stemming zat er wel weer goed in. Als koeien die in het voorjaar de wei inhuppelen, zo gingen wij ook van start. Een rondje om het sportveld, over de weg en hup de wei in. Beetje zigzaggen over het gras, hier en daar over een slootje en bij de hekken tussen de weilanden goed oppassen. Want daar is de blubber het mooist. Bij de doorgangen van het ene naar het andere weiland is het gras volledig weggetrapt en komt de blubber goed tot z’n recht. Ook dit jaar zag ik weer enkele lopers met 1 schoen hinkelend zoeken naar de andere schoen.
De ondergrond was dit jaar wat vlakker dan anders (minder hoge graspollen) zodat we makkelijker konden lopen – waardoor ik enkele minuten sneller was dan vorig jaar. Piet had na de eerste ronde een gezellig loopmaatje gevonden en heeft de tweede ronde gezellig lopen keuvelen. Want ach, hoewel er veel prijzen vielen te winnen, een wedstrijd maken we er niet van. En de schoenen: die hebben hun laatste rustplaats gevonden in Opmeer. – Nico
Foto’s van Piet

NS trail Arnhem – Rhenen
Na het enthousiasme van afgelopen winter is er op 28-10-2018 weer een begin gemaakt met het Trail-lopen. De route werd ditmaal de NS trail van Arnhem naar Rhenen, normaal gesproken een kleine 30 km. De vraag rees meteen gaan we ze alle 30 doen afgewisseld met een korte wandeling tussendoor of wordt de route ingekort!!
De orginele variant werd vakkundig weggestemd door een niet nader te benoemen persoon en zodoende stapte we vanaf Wilheze in de route voor een kleine 20 km.
Om een en ander aangenaam te maken was het wederom een stalende dag met een fris windje in de rug.
JanJaap heeft in dit gebied tijdens zijn studenten tijd de basis gelegd voor zijn snelle tijden en wist hier nog feilloos de weg. Na de auto geparkeerd te hebben stoof hij samen met Gajus weg, echter JJ had niet gerekend dat de makers van de route zoveel mogelijk mooie paden lopen en niet per definitie de kortste. Zodoende werd er af en toe vanuit de achterhoede de juiste route naar voren doorgegeven om vervolgens weer het juiste pad te volgen.
Het eerste deel voert je door weilanden, bossen, en uiterwaarden. Jammer genoeg volgt er dan een paar km verharde weg om vervolgens af te sluiten over de Grebenberg.
Hans S