Verslagje Koning van Spanjetrail
Afgelopen weekend was ik in het Limburgse te vinden. Daar werd door Mudsweattrails het Koning van Spanje trailweekend georganiseerd. Om ter voorbereiding op de Eigerultratrail wat meer aan hoogte en duur te doen had ik me ingeschreven voor drie afstanden. Start en finish was op de camping bij Gulpen waar ik mijn kleine koepeltentje had neergezet.

Vrijdagavond begonnen we met een nighttrail van 16k. Ik kan je vertellen dat dit best een spannende aangelegenheid is om op onbekend terrein in het donker te rennen. Stiekem ging het best hard en werd ik nota bene 11e.... en dat terwijl ik helemaal geen 'hard'loper ben.

Zaterdagochtend ging vroeg het ristje open om vanuit mijn warme slaapzak te zien hoe de hagelstenen alles mooi wit maakten. Die ochtend zou ik starten voor 26k. Om de een of andere reden ging het lopen niet heel lekker maar gelukkig konden we bij de vele klap- en draaihekjes ff bijkomen. Na 22k ging zo ongeveer iedere spier in mijn rechter bovenbeen in de kramp, AU! Na even rust uiteindelijk toch verder kunnen lopen maar met een heel groot vraagteken hoe dat op zondag zou moeten gaan. De zaterdag verliep overigens helemaal droog met af en toe een zonnetje. Er stond van alles in bloei, echt prachtig daar. Na de finish mezelf volgevroten met vlaai, cola en ander zoet spul. In de avond was er een pastaparty georganiseerd. Dit was best een gezellige avond waar veel lopers aan mee deden.

Zondagochtend.... werd ik dus wakker met hele zere benen. Dat vraagteken of ik ook nog eens 37k kon lopen was niet verdwenen. Dit keer had ik de wandelstokken ook meegenomen, lopen met stokken moet ik immers ook trainen voor de Eigertrail. Na de start mochten we direct bergaf, AU! Dat vonden de benen niet leuk. Ik was behouden gestart, helemaal achteraan in het peloton. Hopende dat na verloop van tijd de spieren wel arm zouden worden en het wat soepeler zou gaan. Niets was minder waar... De pijn in de benen bleef en de twijfel ook. Na de eerste verzorgingspost zou ik kunnen afsteken om de route met 12k in te korten had ik op een routekaartje gezien. Maar ja, iedereen ging rechts daar waar links de kortere route was. Ik dus ook maar rechts. Op 16k begon het te regenen en ben ik gestopt om even mijn regenjas aan te trekken. Of het nou aan die jas lag of niet maar ik raakte in een cadans waardoor het lopen als vanzelf ging. De benen deden nog even zeer maar door de afwisseling van het weer en het landschap verdween de pijn op de achtergrond. Zon, regen, hagel en natte sneeuw begeleiden me naar de 2e verzorgingspost op 27k waar iemand riep dat het nog maar 10k was. Daar kwam het besef dat ik die 37k toch gewoon ging uitlopen. Volgens mij had Hans V. 't al gezegd, de KvS is een prachtige trail. Het is dat er zoveel leuks te lopen is anders had ik nu al gezegd: volgend jaar weer! Uiteindelijk heb ik in die drie dagen 79k gelopen in circa 9,5u en daarbij 1800 hoogtemeters gemaakt. Dit schept vertrouwen voor 't reisje naar Zwitserland.

Van de tweede dag heb ik nog een korte impressie op youtube gezet