De start
De allereerste stappen van de KennemerRunners zijn 20 jaar geleden gezet (de exacte datum ben ik even kwijt). Cor de Feber richtte een loopgroep op als onderdeel van Feber Sport Organisatie. Geschoold door Bob Boverman en Wim Verhoorn koos hij als thuishonk het oude Gezondheidscentrum Zuid-West in de Faradaystraat. Behalve de looptraining gaf hij ook bewegen voor ouderen en Aerobiclessen. De loopgroep werd in het prille begin opgezet als trimgroep voor beginners. Nou, zeg maar groepje. Ik had me natuurlijk als eerste bij de trainer aangesloten en werd al snel gevolgd door wat trimmers uit de wijk Zuid-West. Door mond op mondreclame groeide het groepje gestaag en kwamen er ook lopers die al loopervaring hadden.

Daarom werd er ook een training voor gevorderden opgezet en naarmate de beginners steeds beter gingen lopen en de echte beginners maar mondjesmaat instroomden, zijn de groepen weer samengevoegd. We konden op de dinsdagavond, donderdagavond en zaterdagochtend trainen. De groepen waren bedoeld voor de recreatieve loper en mensen die van gezelligheid hielden. Joop, Christa en Karl hebben ook deze begintijd meegemaakt en later heeft Karl Kolb zijn jongste zoon meegenomen. Bas was toen twaalf jaar oud en is heel lang onze benjamin gebleven. In deze beginperiode was het voor mij al een hele prestatie als ik vanaf de Faradaystraat het hek van restaurant de Bokkendoorns bereikte waar ik weer om mocht draaien. Behalve de Zeeweg en het koeienpaadje was Middenduin ook ons loopgebied, waar we de “heuvels” leerden kennen. In de winter werd het kopje van Bloemendaal en omgeving aangedaan.

Tetterodehal
Het gezondheidscentrum had ons als lopers verder weinig te bieden. Je kon je kleding op een haakje hangen, naar het toilet op een laag kinderpotje, maar we moesten thuis douchen. Koffie of iets te drinken na afloop was er ook niet bij. Dus toen het gebouw op de nominatie stond om plaats te maken voor nieuwbouw en ons groepje een heuse groep werd, vond Cor het tijd om een ander onderkomen te zoeken.
Dat werd de Tetterodehal in Overveen. Echte kleedkamers met warme douches en koffie of een lekker drankje toe om eens lekker na te kletsen. Op de zaterdag waren de vrouwen nauwelijks vertegenwoordigd dus vonden wij het heel gewoon om de kleedkamer en de douches met de heren te delen. Voor sommigen toch een vreemde ervaring. De dinsdagavond kende wel de luxe van aparte ruimtes wat misschien de reden was dat er jarenlang een vast vrouwenclubje binnen de gehele groep een heel hecht geheel vormde, want in de kleedkamer kon je heel wat vertrouwelijkheden kwijt.

Halve Marathon
Cor wilde graag een halve marathon organiseren. Met zijn niet aflatende enthousiasme kreeg hij het voor elkaar deze dwars door de Kennemer Duinen te laten lopen. Het was de eerste keer in de geschiedenis dat de eigenaren van dit beschermde gebied daar toestemming voor gaven! Sjors Frölich van de NCRV was bereid om als speaker op te treden en om de familieleden van de lopers ook wat te gunnen werd er ook een wandeling annex speurtocht georganiseerd. Het werd een groot succes behalve voor Joop die door een post, die niet op zijn post stond, een verkeerde afslag nam. Niet alleen een persoonlijk drama want Joop was toen (en is dat jarenlang gebleven) onze beste loper.
Paddentrek
Sinds we vertrokken vanuit de Tetterodehal, werd het loopgebied uitgebreid met de Kennemer Duinen, dat naar verloop van tijd de favoriete loopplek werd voor de Kennemer Runners. ’s Winters werden Overveen, Bloemendaal en het Kopje door lopers belaagd. Soms tot grote woede van de paddenliefhebbers als de groep massaal de hekken en de liefhebbers negeerden en toch het kopje opstormden. De geschiedenis vertelt niet of dit ook inderdaad een aantal padden fataal is geworden.

Uitjes
Cor heeft naast het lopen meer voor de groep georganiseerd. Populair waren de sportieve weekenden. Het sportieve weekend vond jaarlijks op een andere locatie plaats en de kosten werden door zelfwerkzaamheid zo laag mogelijk gehouden. Het was niet altijd duidelijk of de gezelligheid of de sportiviteit overheerste. Wat we tijdens deze weekenden allemaal beleefd hebben is een hoofdstuk apart, en ga ik zeker nog eens opschrijven.
We hebben deelgenomen aan een survivalweekend in de Ardennen, klootschieten op een mooie zondagmiddag in de duinen, of een wandeling met een gids om de planten en paddenstoelen te leren kennen, waar we vaak achteloos aan voorbij renden. Er is een paar keer een wadloop tocht gemaakt (er was altijd wel iemand met een fles berenburger in de rugzak die één keer ongeopend moest blijven!).
Maar ook op loopgebied werd er het nodige georganiseerd. Twee keer per jaar een strandloop met na afloop koffie (met appelgebak) bij de Zonnehoek of het Eindpunt. De Zonnehoek zag ons liever gaan dan komen want met een grote kring en soms zelfs natte kleding wisten ze niet goed om te gaan. Ook werd er de eerste Afsluitdijkloop georganiseerd. Met voor elk de gewenste afstand.
De schoolbus met chauffeur Aad stopte op elk gewenst punt. Dat je als Kennemer Runner niet gauw opgeeft bewees Ronald Kieft die de afstand op zijn gewone schoenen heeft gelopen, omdat zijn loopschoenen nog thuis stonden. De loop was een zodanig succes dat het jaar erop de dijk Enkhuizen-Lelystad werd gelopen. Het uitje werd besloten met een bezoek aan de Enkhuizer Almanak en natuurlijk hoorde er een heerlijk etentje bij. Bij gebrek aan “echte dijken” is het bij deze twee gebleven.

Loopjes
De Trosloop deed zijn intrede en toen wij in de Paarlaarsteeg woonden, was dat het verzamelpunt. Iedereen kon daar nog een lekker kop thee of koffie nuttigen en zich voorbereiden op een serieuze wedstrijd. Want die beginners van het begin werden steeds fanatieker en veeleisender. Ze werden zelfs lid van een atletiekvereniging om een wedstrijdlicentie te bemachtigen. Het competitiegevoel ontwaakte. Maar ze bleven ook lopen bij Cor, omdat het daar toch wel heel gezellig was!
Toen wij niet meer in de Paarlaarsteeg woonden heeft Martin zijn huis opengesteld en ook Rens is onze gastheer tijdens de Trosloop geweest. Toen wisten wij nog niet van het bestaan van Zang en Vriendschap af.
Sinds 1994 werd de Zevenheuvelenloop ook een favoriete loop bij de runners en zijn we jarenlang welkom geheten in het huis waar de zoon van Martin en Gerda woonde.
De Zevenheuvelenloop is een traditie die we sindsdien op eigen wijze invulling geven.

Vrienden voor het leven
Dat de lopers van Cor ook een hechte groep vormden bleek wel toen we Michiel voorgoed moesten missen. Het bleek dat we elkaar ook bij nare ervaringen wisten te steunen. Een echte vriendenclub.
Diverse lopers hebben gemerkt dat vriendschap zelfs verder kan gaan en hebben hun partner aan deze groep te danken!

Lustrum
Vijf jaar bestaan is niet zo bijzonder, 10 jaar begint al ergens op te lijken. Het werd een groot feest (dankzij o.a. Martin en Gerda) in de ruïne van Brederode. Een unieke locatie die past bij unieke lopers. In de jaren daarna kreeg Cor steeds meer last van aangroeiend kraakbeen in zijn voet waardoor lopen zonder pijn niet meer mogelijk was. Toen kwam het onvermijdelijke moment waarop hij moest toegeven dat het niet langer meer ging. Op dat moment, bij het 15 jarig bestaan, heeft hij in overleg het stokje overgedragen aan de lopers zelf om de unieke loopgroep een bestaansrecht te geven. Een nieuwe fase ging van start.
De sportiviteit, het sociale gevoel en de gezelligheid blijven. Verloren gaan de speciale “Cor oefeningen” tijdens de warming-up. Wie kent ze nog!?

November 2004, Annemiek Töns
Foto’s: Martin Scheringa